30 DMC – Dag 3: Wat voor moeder ben jij

Dag 3 van de 30 Dagen Mama Challenge, met vandaag de vraag wat voor moeder ik ben. Nou, om te beginnen doe ik natuurlijk (net als alle andere moeders) mijn uiterste best om de aller- allerbeste moeder van de hele wereld en omstreken te zijn. Wat me (wederom net als alle andere moeders) niet altijd lukt. Maar goed, wat voor ‘soort’ moeders zijn er eigenlijk allemaal? En in welk ‘moeder-hokje’ zou ik mezelf dan kunnen plaatsen?

Nu ben ik absoluut niet van de hokjesgeest en denk ook niet dat ikzelf of elke willekeurige andere moeder in een hokje te plaatsen is. Al leert Google mij dat er blijkbaar ecomoeders, chaosmoeders, knutselmoeders, oermoeders, loedermoeders, instamoeders, bentomoeders en nog zo’n twintig andere typen moeders zouden zijn. Je zult jezelf als moeder waarschijnlijk in verschillende typen wel een beetje herkennen, maar ik geloof niet dat je moeders aan de hand van opvoed- en levensstijl zo makkelijk in deze groepen in kunt delen. Als ik naar mezelf kijk in ieder geval niet. Misschien is het daarom ook zo lastig om te beschrijven wat voor moeder ik ben, omdat zoiets gewoon niet in één duidelijke categorie te plaatsen is.

Eerlijkheid

Maar om toch een poging te wagen, zie ik mezelf wel als een ruimdenkende, creatieve en betrokken moeder die eerlijkheid en openheid erg belangrijk vindt. Ik leer mijn kinderen dat ze met alles bij Edwin en mij terecht kunnen en dat eerlijkheid altijd het langst duurt. Wij zijn daarom zelf ook zo open en eerlijk mogelijk over eigenlijk zo’n beetje alles. Dit wil nog wel eens voor commentaar van anderen zorgen, zoals bijvoorbeeld bij de manier waarop wij met Sinterklaas omgaan. Maar hierbij geldt dat elk kind anders is en wij puur naar Dex en Odin kijken en de manier waarop zij met dingen omgaan. Dex heeft bijvoorbeeld een extreem groot empathisch- en rechtvaardigheidsgevoel, waardoor deze aanpak voor ons het beste werkt.

Genderneutraal

Wij (of in eerste instantie ik vooral, maar Edwin staat daar uiteraard wel achter) hebben er ook bewust voor gekozen om de kinderen op te voeden zonder duidelijk genderrollen. Wij leren ze dus niet aan dat blauw voor jongens is en roze voor meisjes en dat jongens met auto’s horen te spelen en meisjes met poppen, maar laten ze daarin helemaal vrij. Odin speelt graag met poppen, heeft zijn eigen Baby Born, een groot poppenhuis en een keukentje, terwijl Dex zijn lievelingskleur paars is, hij een hele collectie Shopkins heeft en het soms leuk vind om nagellak te dragen. Ik merk helaas wel dat sinds Dex naar school gaat, hij zich meer bewust is van de maatschappelijk opgelegde verschillen tussen jongens en meisjes.

Tegenwoordig heeft dit de populaire term ‘genderneutraal’ gekregen, al vind ik dat ook niet helemaal passend/kloppend. Genderneutraal suggereert dat ze alleen maar dingen krijgen die niet specifiek voor meisjes of jongens zijn, terwijl ik ze vooral gewoon de keuze wil geven in wat ze leuk vinden. Dat mogen dus evengoed ’typische’ meisjes- of jongensdingen zijn. Overigens leren we de kinderen ook heel bewust dat jongens ook verliefd kunnen zijn op jongens en meisjes ook op meisjes. Ik heb al eens een gesprek opgevangen tussen Dex en een ander kindje waarbij dat andere kindje beweerde dat jongens niet met jongens kunnen trouwen en Dex hem vertelde dat dat wél kon. Of dat kindje dat vervolgens geloofde weet ik niet, maar ik ben dan stiekem wel blij dat Dex dat gewoon ‘normaal’ vindt.

Knutselmoeder

En natuurlijk ben ik (om toch een klein beetje in hokjes te praten) stiekem ook wel een knutselmoeder. Ik vind het gewoon heerlijk om lekker creatief bezig te zijn met de kinderen, van kleuren en tekenen tot kleien of het doen van leuke ‘proefjes’. In de aanloop naar carnaval hebben we met verschillende moeders ook een redelijk ambitieus knutselproject afgerond in Dex zijn klas, namelijk het maken van papier maché vogels met de kleuters. Dat vind ik dan ook meteen het leukste onderdeel van mijn taken als klassenouder, het bedenken en uitvoeren van creatieve projecten! Daarnaast ben ik als klassenouder automatisch meer betrokken bij de klas van Dex, twee vliegen in één klap dus.

Een beetje overbezorgd

Tot slot moet ik eerlijk toegeven dat ik wel de neiging heb snel ergens de gevaren van in te zien. Ik ben heel erg goed in het bedenken van rampenscenario’s bij elke mogelijke situatie en dat gaat meestal zelfs al automatisch. Op dat vlak ben ik dus misschien wel een beetje overbezorgd en te voorzichtig (terwijl Edwin daar soms juist weer te makkelijk in is). Maar het is in ieder geval al heel wat dat ik mezelf daar bewust van ben en er (met kleine stapjes) aan werk.

Zo vind ik Dex eigenlijk nog te jong om zonder toezicht op het speelpleintje voor ons huis te spelen, terwijl andere kinderen van zijn leeftijd dat al langere tijd mogen. Het is me daarbij inmiddels al twee keer gelukt om tegen mijn bezorgdheid in te gaan en Dex toch de vrijheid te geven zichzelf hierin te bewijzen. Okay, ik stond wel elke drie minuten voor het raam om te kijken of ik hem nog zag, maar daar heeft Dex niets van meegekregen. Die was vooral supertrots dat hij zonder mama op het veldje mocht spelen.

Wat voor moeder ben jij?

Tot zover een korte beschrijving van mezelf als moeder, al is dit nog lang niet het complete plaatje en kan ik pagina’s volschrijven over mezelf als moeder en onze manier van opvoeden. Maar voor vandaag laat ik het hier bij en ben vooral benieuwd naar wat voor moeder jij bent. Laat het vooral even weten! Nieuwsgierig naar meer vragen binnen de 30 Dagen Mama Challenge? Op de tweede dag vertelde ik over mijn zwangerschap/bevalling en de vierde dag staat in het teken van grappige uitspraken van de kids.