De Mommy Wars-Tag: er zijn geen foute keuzes

Dat het moederschap niet alleen maar rozengeur en maneschijn is en dat kinderen echt niet altijd engeltjes zijn (nee, zelfs de mijne niet), is iets waar je je van te voren vast op voor kunt bereiden. De slapeloze nachten, ondergekotst worden, de peuterpuberteit, eten tot aan het plafond, poep tot in de nek… Allemaal ingecalculeerd. Maar waar ik echter geen rekening mee had gehouden toen ik zwanger was van de eerste, was het commentaar van andere moeders met betrekking tot de opvoeding.En dat zijn vooral ‘online’ moeders die zich vanachter hun toetsenbord dapper genoeg voelen om hun ongezouten mening te ventileren op Facebook-groepen en zwangerschapsfora.

De Mommy Wars-Tag

En dat is helemaal niet nodig en het is ook absoluut niet nodig om je keuzes te verantwoorden of je er zelfs schuldig over te voelen. Daarom is de Mommy Wars-Tag in het leven geroepen door Betty en Esther van Mamazoektuit. Een tag die de belangrijkste discussiepunten over het moederschap behandeld. Niet om die discussies nogmaals uit te lokken, maar om te laten zien dat elke keuze goed is. Willen we tenslotte niet allemaal het beste voor onze kinderen? Ik getagd door Natasha van MamaTassel om deze tag ook in te vullen en geef vandaag open en eerlijk antwoord op alle vragen.

Geef jij je kind borst- of flesvoeding?

Ik vind een goede start heel erg belangrijk, dus toen ik zwanger was van Dex was er geen twijfel mogelijk over het feit dat we voor borstvoeding gingen. Helaas dacht mijn lichaam daar anders over en na (uiteindelijk nog) vier maanden proberen, lactatiedeskundige, proberen, proberen, proberen, hebben we besloten om helemaal over te stappen op flesvoeding. Bij Odin was ik er van te voren wat relaxter over. We zouden borstvoeding proberen, lukte dat niet dan werd het flesvoeding. Tot mijn blijdschap ging het bij Odin eigenlijk wel gelijk goed (misschien omdat we er minder op gefocust waren?) en heb ik hem tot zijn eerste verjaardag borstvoeding gegeven.

Slaapt je kind bij jou in bed, of heeft hij/zij een eigen bed?

We hebben er eigenlijk altijd op gestaan dat de kinderen vanaf de geboorte in een eigen bedje slapen, de eerste weken stond het wiegje dan wel in onze kamer. Dat is altijd prima gegaan en natuurlijk worden er uitzonderingen gemaakt bij bijvoorbeeld ziekte of een nachtmerrie. Maar omdat Odin de laatste tijd wat pech heeft, is hij de afgelopen maanden regelmatig in ons bed beland en probeert dat nu een beetje uit te buiten. We hebben momenteel dus vaker een peuter in ons bed dan de bedoeling is. Iets dat we overigens wel weer aan het afbouwen zijn, met wisselend succes.

Gebruik jij wasbare luiers of koop je ze kant-en-klaar bij de drogist of supermarkt?

Wij hebben altijd Pampers gebruikt. Nu vind ik wasbare luiers een heel mooie gedachte, qua duurzaamheid en natuurlijk scheelt het op de lange termijn ook behoorlijk in de kosten. Maar hierbij hebben wij toch voor het gemak gekozen, wegwerpluiers waren in mijn ogen gewoon veel praktischer. Als we het opnieuw moesten doen, dan weet ik niet of ik weer voor wegwerp zou zijn gegaan, of het misschien zou combineren met wasbare luiers. Maar toen de kinderen geboren werden, waren wij Pampers-fan.

Uitsluitend houten speelgoed of VTech?

Houten speelgoed vind ik echt op zoveel vlakken geweldig, qua duurzaamheid en uitstraling en het feit dat er niet de hele dag irritante deuntjes uit kunnen komen. Maar eerlijk is eerlijk, naast een bescheiden collectie houten speelgoed, ligt het hier vooral vol met plastic speelgoed, inclusief muziekjes en lichtjes. Daar moet ik wel bij zeggen dat het licht- en geluidspeelgoed steeds minder wordt en er tegenwoordig vooral interesse is voor LEGO, Playmobil en leuke gezelschapsspellen.

Trek jij tweemaal daags een potje open of kook jij uitsluitend vers?

Dex heeft eigenlijk altijd vers gekookte voeding gekregen met héél af en toe een potje, als het echt even niet ander ging. Ik was destijds ook heel fanatiek en enthousiast in het uitproberen van allerlei lekkere recepten en combinaties. Ook Odin heeft wel overwegend verse hapjes gekregen, maar we zijn bij hem wel iets makkelijker geworden in het ‘snel opentrekken’ van een potje. Deels omdat twee kinderen een stuk drukker was dan één en deels uit gemakzucht. Ik denk dat het qua voedingswaarde ook niet zoveel verschil zal maken, alleen smaken de potjes een stuk minder lekker en zitten er natuurlijk een hoop conserveringsmiddelen in.

Dragen of wagen?

Beide! Bij Dex was het wel overwegend de wagen. We hadden wel een rekbare draagdoek van ByKay, maar daar kon ik eigenlijk niet zo goed mee uit de weg. Bij Odin heb ik een draagdoekconsult gehad om de doek te leren knopen, maar vond het nog niet heel makkelijk. Ook een niet-rekbare doek deed het niet voor mij. Uiteindelijk een Tula draagzak aangeschaft en vanaf dat moment heeft Odin tot zijn tweede vaker in de draagzak gezeten dan in de wagen. Ik moet de Tula eigenlijk nog steeds verkopen, maar hij is zo mooi en dierbaar…

Start jij al vroeg met zindelijkheidstraining of loopt jouw kind op z’n vierde nog in de luiers?

Toevallig heb ik hier ook over geblogd. Wij hebben er namelijk bewust voor gekozen om de kinderen zelf het moment aan te laten geven dat ze op het potje willen. Hierdoor zijn ze wel wat later dan gemiddeld zindelijk, maar gaat het zindelijk maken zelf wel een héél stuk sneller. Zowel Odin als Dex waren binnen een paar weken overdag en ’s nachts zindelijk en ongelukjes hebben we bij beide eigenlijk zelden gehad.

Shop jij je drie slagen in de rondte bij Primark, of koop jij alleen eerlijke merken voor je kind?

Ik zeg niet dat ik nooit ‘lekker goedkoop’ ga shoppen bij de Primark of andere soortgelijke kledingwinkels, maar ik houd wel degelijk veel rekening met duurzaamheid. Zo koop ik een groot deel van de kleding voor de kinderen tweedehands op kinderkledingmarkten, in vintage- en kringloopwinkels. Ik ben daarbij wel kritisch in wat ik koop, want het hoeft er echt niet gedragen uit te zien en moet zeker niet oubollig zijn. Maar je zult verbaasd zijn hoeveel leuke (praktisch nieuwe) kinderkleding er voor een leuk bedrag te vinden is.

Is er in jouw huishouden ruimte voor onderhandeling met je kind of ben je een ware drilsergeant?

Dex en Odin maken beide overal een onderhandeling of discussie van. In principe vind ik dat een goede eigenschap, want ik zie graag dat mijn kinderen een eigen mening en visie op dingen hebben. Maar ergens moeten we hierin toch een grens trekken, want we kunnen niet OVERAL over in onderhandeling gaan. Dingen als wel of geen snoepje krijgen, naar bed gaan of het gebruik van de iPad of Nintendo Switch zijn dingen waarover we niet onderhandelen (of dat in ieder geval proberen).

Laat jij je kind wel eens huilen, of troost je ‘m al bij de eerste snik?

Als baby hebben we de kinderen eigenlijk nooit laten huilen, omdat we dat simpelweg niet nodig vonden. Ze zijn niet voor niets verdrietig of hebben iets nodig, al is het maar een knuffel of wat aandacht van papa of mama. Nu ze ouder zijn troosten we ook gelijk als er iets aan de hand is, maar maken we wel onderscheid in echt huilen en huilen om hun zin te krijgen. Want vooral Odin weet dat erg tactisch in te zetten. Huilen om iets af te dwingen wordt hier genegeerd.

Ik tag..

Tot zover mijn antwoorden op de eeuwige discussiepunten over de opvoeding. Dan is het nu aan mij om het stokje door te geven aan de volgende bloggers die de Mommy Wars-Tag in mogen vullen. Gerdi en Marianne van Blond&Bruin, Minke van MamaMinke, Jony van MamaJoon, Francis van MamaZetKoers en Kathleen van MissesLeeBlogt, heel veel succes en plezier met het invullen van deze tag!

Lees ook: De Visite Tag – De Lucky Bastard Tag