Afgelopen zomervakantie was er geen met alleen maar vreugde en zonneschijn, want deze zomervakantie hebben we onverwacht afscheid moeten nemen van ons allerliefste en allertrouwste maatje, onze border collie Mulan. We hebben een pootafdruk laten maken, wat plukjes haar uit zijn schitterende vacht geknipt, huilend afscheid genomen bij het dierencrematorium en hem individueel laten cremeren. We hebben een mooie urn voor hem uitgekozen en hem een plekje gegeven naast zijn grote vriend Simba.
Mulan was onderdeel van ons gezin
Terwijl ik dit schrijf, lopen de tranen weer over mijn wangen. Want wat mis ik hem nog dagelijks, onze lieve, mooie, soms ondeugende, maar altijd knuffelige Mulan. Ook Dex en Odin hebben nog regelmatig momenten dat ze ineens intens verdrietig zijn omdat Mulan er niet meer is. Ze zeggen wel eens: soms weet je pas wat je mist als het er niet meer is. Nu wist ik van te voren al wel dat ik kapot zou gaan van verdriet als er iets met Mulan zou gebeuren. Het is dus absoluut niet zo dat ik niet had verwacht dat ik hem zou gaan missen, of dat ik hem al niet zag als onderdeel van ons gezin. Maar ik besef me nu wel hoe erg hij écht verweven was in ons gezinsleven.
Als ik thuis kom van de kinderen naar school brengen/ophalen of van een boodschapje doen, dan kijk ik nog steeds als eerste naar de vensterbank, op zoek naar Mulan’s blije kop voor het raam. Als ik ’s avonds ga wandelen dan blijft het gek dat ik alleen de deur uitloop. Het blijft ook wennen dat ik ’s avonds voor het slapen gaan alleen de ratten iets lekkers hoef te geven. Soms geef ik ze een hondenkoekje uit de dolfijnen-koektrommel van Mulan om het dolfijnen-geluidje te horen wat na 14 jaar nog steeds zo vertrouwd klinkt. Er is ’s morgens niemand die me beneden komt begroeten en niemand om overdag (als Dex en Odin er niet zijn) tegen te praten.
Geschikt moment
Er zijn wel 1000 kleine dingen die ‘anders’ zijn nu we geen hond meer hebben. Dat gevoel had ik al toen Simba vier jaar geleden overleed en we van twee naar één hond gingen. Maar van één hond naar géén hond is een nog veeeeel groter gemis. Voor zowel mij en Edwin als voor de kinderen. We waren het er dus al snel over eens dat we heel graag weer een hond in ons gezin op wilden nemen. Dit was na het overlijden van Simba al een beetje aan de orde. Maar toen was Dex één jaar oud, lag een tweede zwangerschap (Odin) in de planning en wilden we Mulan vanwege zijn leeftijd niet opzadelen met een jonge, onstuimige hond.
Maar inmiddels zit Dex in groep twee van de kleuterschool, zal Odin vanaf half maart ook naar school gaan, zijn er geen plannen voor een derde en ben ik overdag eigenlijk altijd thuis. Een perfect moment om weer een pup in huis te nemen dus. Niet dat we daar Mulan mee proberen te vervangen of dat het verdriet er minder om wordt. Het verdriet om Mulan en de liefde voor een ander hondje kan uitstekend naast elkaar bestaan zonder dat het ene het andere overschaduwt.
Op zoek naar een border collie fokker
Een aantal weken na het overlijden van Mulan ben ik daarom op zoek gegaan naar een border collie kennel, aangezien de fokker van Simba en Mulan ermee gestopt was. Hier is de nodige online research aan vooraf gegaan, want ik wilde niet zomaar een border collie fokker. Ik wilde een fokker waar ik een goed gevoel bij had, eentje met passie en liefde voor de honden en het ras, ik wilde DE fokker. En die heb ik gevonden, want niet lang na mijn zoektocht zaten we bij border collie kennel Shamrock Field om kennis te maken met de fokker, Pia, en haar geweldige, lieve honden.
Na deze kennismaking waren wij helemaal verkocht en gelukkig zag Pia ons ook als geschikte baasjes voor één van haar puppies. We mochten dus op de wachtlijst en als alles goed zou gaan en er voldoende reutjes geboren zouden worden, zouden wij een pup krijgen van mama Lynn en papa Gary. Lynn is een hele mooie, lieve bruine border collie. En Gary is echt een schitterende zwarte border collie die stiekem mijn hart, op de foto die ik van hem gezien had, al wist te veroveren.
We krijgen een puppy!
En toen begon het wachten, wat niet meevalt als je ergens zo naar uitkijkt! De puppies zouden rond dierendag verwacht worden en dan was het nog maar de vraag of er voldoende pups geboren werden. Op 5 oktober verschenen er foto’s van Lynn’s puppies op de Facebook van Pia, vijf reutjes en twee teefjes, en kregen we het verlossende berichtje: of we nog steeds geïnteresseerd waren in een reutje van Lynn en Gary? Want dan was het laatste reutje uit het nest voor ons. JAAAA, tuurlijk hebben we nog interesse, we kijken er al weken vol spanning naar uit. Dus dol- en dolgraag! De puppies zijn overigens geboren op dierendag, hoe bijzonder!
Er is diezelfde dag een Facebook groep aangemaakt voor de nieuwe eigenaren van de pups van Lynn en Gary. Hier deelt Pia met grote regelmaat foto’s en filmpjes van de puppenkindjes. Zo kunnen we vanaf thuis heerlijk meegenieten van het puppygeluk, worden we op de hoogte gehouden van de mijlpalen (zoals de oogjes die opengaan) en krijgen we tips en advies over dingen als vachtverzorging en het laten wennen aan een nieuwe thuis. Zoveel toewijding en liefde voor de honden, ik ben er echt volledig van overtuigd dat we ons geen betere fokker kunnen wensen voor het kleine wezentje dat straks deel gaat uitmaken van ons gezin.
Waar het hart van vol is…
Inmiddels zijn de pups alweer 2,5 week oud, zijn we al een hoop foto’s en filmpjes verder en zijn afgelopen weekend zelf voor het eerst gaan kijken bij de zwart-witte schatjes. Mijn hart zit er zo vol van, dat ik er nog zoveel over kan en wil vertellen. Over hoe we de pup gaan noemen, of we er mee op puppycursus gaan, welke hondensport ik ermee wil gaan doen, wanneer we weer mogen gaan kijken, wanneer hij mee naar huis mag… Maar ik wil ook geen heel boekwerk in één blog proppen, dus voor nu laat ik het hier even bij en schrijf verder in een nieuw blogbericht. Stay tuned!
24 reacties
Ik dacht er gisteravond nog aan hoe naar ik het zou vinden als ons hondje Trixie er niet meer zou zijn, dus ik kan me zeker voorstellen dat jullie Mulan missen. Fijn dat er weer een puppy komt!
Zo’n beestje is toch onderdeel van je gezin he, je houdt er heel veel van
Oh het is zo pijnlijk als je een familielid moet missen hè!
Maar wel fijn dat er een nieuw vriendje komt! Veel plezier met de nieuwe hond!
Thanks Ilse, zo voelt het ook echt inderdaad, als familie
Veel plezier ermee
Aum Shanthi
Dankje!
Tja een dier afgeven is ook heel zwaar – kan er van meespreken – maar toch leuk dat je een nieuwe pup gaat krijgen 🙂
Voelt wel dubbel ook, maar we kijken er wel heel erg naar uit 🙂
Vreselijk om afscheid te moeten nemen van een dier maar wat hebben jullie nu een fijn vooruitzicht zeg! Een trouw huisdier vergeet je natuurlijk nooit maar met jullie nieuwe maatje gaan er vast ook veel fijne herinneringen komen:)
Dat is zeker zo! We hebben heel veel mooie en leuke herinneringen aan Mulan en maken met de nieuwe pup ook weer nieuwe herinneringen 🙂
Superleuk, een puppekind! Het is verdrietig dat je zo geregeld afscheid moet nemen van een huisdier, maar een huis zonder dieren vind ik ook echt te leeg.
Wat een schatjes zeg, dat wordt vast heel leuk. Daar word je altijd blij van.
Kijken er ook echt naar uit, weer wat leven in huis (al zorgen mijn zoontjes daar ook wel voor, maar is toch net even anders)
Wat leuk een nieuwe pup, en inderdaad, de liefde voor de nieuwe hond staat naast het verdriet van de andere hond. Het één heeft niets met het ander te maken. Geniet maar van je nieuwe pup binnenkort. Hier ga ik waarschijnlijk binnenkort de laatste keer de border collie pups bij mijn broer bezoeken, die gaan binnenkort ook naar een nieuwe thuis.
Oh leuk, die hadden ook een nestje? Zo schattig he die kleine hondjes
Oh ja ik kan mij dat artikel nog herinneren! Maar super leuk dat jullie binnenkort een puppy krijgen zo schattig die kleine hondjes!
Kan ook echt niet wachten, weer zo’n kleine pup in huis
poe, heftig hoor dat hij er niet meer is. Ik moet er niet aan denken dat mijn schat niet meer bij mij is, ook al weet ik dat het helaas niet lang meer zal duren 🙁
Moeilijk is dat… ongeacht de leeftijd he
Ah ik voel jullie verdriet. Maar wat een mooi iets om naar uit te kijken met de nieuw pup.
We kijken er ook echt heel erg naar uit
Aaah zooo leuk! Heel veel plezier ermee x
Thanks Lindsey, gaat zeker goedkomen!
Wat is dat een mooie portretfoto van Mulan, wow. Ik heb nooit afscheid hoeven nemen van een hond, wel van katten en een hamster. Dat voelt nooit fijn.
Dankje, deze foto is gemaakt door een huisdierenfotograaf en ben er nu vooral heel blij mee. Het maakt ook niet uit wat voor dier, elk dier dat je in je hart sluit doet pijn als je hem of haar verliest.