Waar ik bang voor ben… Ik heb meerdere angsten en ben voor een heleboel dingen bang (net zoals 90 procent van de wereld waarschijnlijk). Zo ben ik bang voor spinnen, terrorisme, bang om blind te worden als gevolg van mijn Diabetes Type 1, heb ik pleinvrees en claustrofobie en oh ja, ik maak me ook zorgen over de gevolgen van de opwarming van de aarde. Maar mijn allergrootste angst is denk ik wel dat ik mijn kinderen verlies.
Overbezorgde mama
Twee weken terug werd daar het bewijs maar weer eens voor geleverd toen ik Odin kwijt was. Heel even maar, al leek het uren, maar ik haalde me in die vijf á tien minuten de meest verschrikkelijke scenario’s in mijn hoofd. Je weet tenslotte nooit. Ik heb daar die nacht ook heel slecht van geslapen en wat voelde ik me schuldig dat ik hem een paar seconden uit het oog verloren was.
Dat kan iedereen natuurlijk gebeuren, maar ik had nooit verwacht dat mij dat zou overkomen. Juist omdat ik zo bang ben dat een van de twee iets overkomt en ik ze daardoor continu in de gaten houd. Vroeger noemde ik mijn moeder overbezorgd, maar sinds ik zelf moeder ben snap ik dat wel en ben ik precies hetzelfde. Zo niet nog een tandje erger met sommige dingen. Ik zie ook overal het gevaar in, wat soms wel erg vermoeiend kan zijn. Want dat betekend ook dat ik de verantwoordelijkheid voor de kids niet graag uit handen geef. Er heeft bijvoorbeeld nog nooit iemand anders op ze gepast dan mijn moeder (die dus overbezorgd is) en sporadisch zusjelief en zwager.
Bang voor vanalles
Sinds kort zit Dex op zwemles, in de watervrij groep want meneer is nog niet zo’n held in het water. Maar ook daar zie ik bijvoorbeeld gevaar in. Niet zozeer dat hij verdrinkt tijdens het zwemmen, want daar is de juf er voor bij en anders zijn wij ook vlakbij. Maar ik heb al een aantal keer gelezen over een ‘droge verdrinking’, waardoor ik al zenuwachtig word als ik zie dat hij zich een keer verslikt in het water. En ik probeer dat soort dingen wat meer los te laten hoor. Maar die angst voor alles wat er kan gebeuren, ik denk dat ik die nog steeds heb als de kids al het huis uit zijn.
Ik zal ongetwijfeld niet de enige zijn die meerdere angsten heeft. Met betrekking tot de kinderen of op een heel ander vlak. Wat is nu jouw grootste angst, waar ben jij echt bang voor, of wat hoop jij nooit mee te maken?
30 Dagen Blog Challenge:
Kom nog meer over mij te weten! Op de elfde dag van deze challenge geef ik een tip over een must-see serie en de dertiende dag staat in het teken van mijn verborgen talenten.
14 reacties
ik heb geen kinderen, maar wel een hond wat eigenlijk mijn kindje is. ik ben ook enorm bang om hem kwijt te raken, wat helaas niet lang meer zal duren, aangezien hij al oud is. Hij heeft mij door een zeer zware tijd heen geholpen
Oh dat is ook wel herkenbaar! Dat had ik met mijn eerste hond ook, en idd is dat dan ook gewoon je kind. Zo voelt dat voor mij ook met mijn eerste hond en de hond die ik nu nog heb
Ik ben altijd bang dat er iets met de kinderen gebeurd. En op kleine schaal ben ik doodsbang voor muizen en de tandarts.
Tandarts ben ik niet dol op, maar gelukkig niet bang! Die angst voor de kinderen houden we denk ik ons hele leven
ik ben wel altijd bang dat mijn kinderen niet gelukkig zijn. En natuurlijk ben ik bang ze te verliezen, maar in het dagelijks leven speelt die angst niet zo’n rol. Mijn tandarts angst heb ik – bijna – onder controle. En verder heb ik de mazzel dat ik niet heel bang ben uitgevallen
Fijn dat je niet zo bang bent uitgevallen! Dat je kinderen niet gelukkig zijn is ook een herkenbare ja! Ik ben ook bang dat ze gepest gaan worden op school, omdat ik zelf altijd erg gepest ben
Ik ben sinds het overlijden van onze dochter erg overbezorgde naar onze andere dochter toe
Pfff maar dat is ook heel logisch toch, na zoiets heftigs is het niet raar dat je er met je andere dochter zo alert op bent!
je kindere verliezen is natuurlijk ook verschrikkelijk maar volgens mij heeft het alles te maken met durven loslaten. die van ons spelen nu alleen buiten. ook heel spannend soms omdat we ze even krijt zijn
Ja ik denk dat dat bij mij ook precies het probleem is hoor 😉 en ik zal dat toch ook moeten leren
Eigenlijk ben ik het meest bang om het niet goed te doen bij mijn kids en vooral dat ze niet gelukkig in hun vel zullen zitten, maar ik doe mijn best en love rules
Je kunt idd ook niet meer doen dan je best toch 🙂
De spinnen en claustrofobie heb ik ook, bang zijn om blind te worden kan ik me heel goed voorstellen.
Ik hoop dat ik dat ook nooit word, maar het zit wel altijd in mijn achterhoofd!