Wij gaan regelmatig met de kinderen ergens heen waren ze even heerlijk kunnen spelen en ravotten. Een ochtend naar Ballorig, met wat schepjes en emmertjes naar de Loonse en Drunense Duinen, goudklompjes zoeken bij Het Gouden Woud (dat laatste vind ik overigens zelf ook heel erg leuk). Er zijn tegenwoordig zoveel (indoor)speeltuinen, speelboerderijen en andere speellocaties dat ik soms helemaal vergeet dat we niet eens ver van huis hoeven om lekker te spelen. Wij wonen niet alleen in een heel kindervriendelijke buurt, twee minuten lopen van school af, we hebben ook een heel groot speelveld recht voor de deur.
Spelen met de buurtkids
Vreemd genoeg spelen we er niet eens heel vaak. Geen idee waarom, ik denk er ook gewoon nooit aan om te zeggen: kom, laten we naar buiten gaan en op het veld gaan spelen. Daarvoor is dat speelveld denk ik te ‘gewoon’ of vanzelfsprekend. Net als dat we altijd tegen elkaar zeggen dat het ideaal is dat we zo dicht bij de Efteling wonen, maar er het afgelopen jaar ook nog niet één keer zijn geweest. En soms stellen de kinderen het zelf voor, om daar te gaan spelen. Maar dan ben ik binnen al met iets bezig, komt het niet handig uit, vind ik het zonde van de tijd om daar op een bankje te zitten, of ik heb geen zin in sociale praatjes met onbekende ouders.
Als ik heel eerlijk ben, komt het er uiteindelijk allemaal op neer dat ik er gewoon niet zoveel zin in heb om daar te gaan zitten, terwijl ik in mijn hoofd tien nuttige dingen kan bedenken die ik in dezelfde tijd kan doen. En ik ben ook erg graag binnen, op mezelf. Terwijl ik het helemaal niet zo vervelend, nutteloos en saai vind als we eenmaal op het speelveld zijn en ik zie hoe dolgelukkig Dex en Odin met zoiets eenvoudigs zijn. Afgelopen najaar hebben Dex en Odin zelfs met een aantal buurtkinderen zitten kleuren aan de picknicktafel onder het genot van ranja en chips. En zaten de mama’s ernaast op een bankje te kletsen. Verrassend leuk en gezellig was dat!
Vaker naar het speelveld
Dus heb ik mezelf voorgenomen dat we dat echt echt echt vaker gaan doen, spontaan de voordeur uitlopen en spelen. Om daad bij het woord te voegen, heb ik Odin zijn jas aan gegeven en zijn we met zijn tweetjes lekker naar buiten gegaan. Alleen jammer dat het toen na tien minuten al begon te regenen. Gelukkig mag ook dat de pret voor Odin niet drukken, want regen betekent dat hij zijn paraplu mag gebruiken. En er komen nog meer dan genoeg gelegenheden om er te gaan spelen!
Hebben ze bij jou in de buurt ook leuke speelveldjes, misschien zelfs ook wel recht voor de deur? En hoe vaak ga jij erheen met de kids, of kunnen de kinderen er al zelfstandig heen?
Ook leuk om te spelen
Tijdens het jaarlijkse uitstapje met de kinderen van de buurtvereniging, ontdekten we nog een leuke plek waar de kinderen naar hartenlust kunnen spelen: speelboerderij De Gerrithoeve in Oisterwijk. Niet voor de deur, maar alsnog redelijk vlakbij.
4 reacties
Een luxe hé, wij hebben een enorm groot speelplein met voetbalveld tegen onze tuin liggen 😀
Heerlijk! Maar kijk er ook naar uit dat ze oud genoeg zijn om gewoon zelfstandig er te spelen 😉
Wat een leuk speeltuintje! Wij hebben er ook één om de hoek en mijn iets oudere kinderen lopen er altijd zelf heen maar met mijn jongste ga ik er ook niet zoveel heen. Precies om dezelfde argumenten die jij benoemd haha.
Ben ik gelukkig niet de enige dan 😉 Ach nog een paar jaar en dan kunnen ze hier allebei zelfstandig haha